Animowane kwiaty - margaretki, stokrotki

I cudnie kwitną stokrotki...
A gdy zakwitną stokrotki
usiądę sobie na łące
wzrokiem je swoim ogarnę
bo kocham je takie... kwitnące

Gdy zazielenią się trawy
popatrzę na nie w zachwycie
źdźbła głaskać będę i tulić
bo cudem jest przecież życie

Gdy chmur zasłona zasłoni
niebo i słońce zabierze
czule uśmiechnę się tylko...
że to na moment uwierzę.
Bellatrix

Do stokrotek,
aby nie zamykały się
tak wcześnie

Za wcześnie dla was; ciemnooki
Wieczór wciąż nie ma chęci
Zamykać światła w swoje mroki,
Na słońce kłaść pieczęci.

Wciąż złoty blask nagietki niecą,
Krótkie są jeszcze cienie;
I gwiazdy, co pasterzom świecą,
Nie wzeszły na sklepienie.

Niech pierwej Julia oczy zmruży,
Od których świat ożywa:
A wtedy, nie czekając dłużej,
Niech wszystko dogorywa.
Robert Herrick

 

Stokrotki

Jakże żałuję tej szczęśliwej pory,

Kiedy stokrotki, kwiatek pospolity,

Zdał mi się w cudne ubranym kolory,

I budził w sercu dziecinne zachwyty,

I kiedy długie majowe wieczory

Spędziłem, patrząc w jasnych ócz błękity,

Cichego szczęścia pełen i pokory,

Bijąc sercem, a nigdy niesyty.

A choć to było kwiecie takie skromne,

Nigdym się z prawdą marzeń nie rachował,

Bom miał rozkoszą serce nieprzytomne.

I kiedym usta różane całował,

Tom nic nie pragnął i nic nie żałował,

I dziś drżę jeszcze, gdy tę chwilę wspomnę...

Asnyk Adam

Stokrotki

W kobiercach traw nadziei wzór

skromności życia jasne znamię,

i cichych szeptów czuły chór

odwiecznej magii mocne ramię.

W zaciszu barw, w splendorze chwil

girlandą piękna w myśl wnikają,

wrastają w serce dając sił

gdy cieniem troski przesłaniają.

Tak niepozorne, mocne tak

tak zagubione pośród trwania,

kiedy wejrzeniu jest ich brak

dalą się dale mego trwania.

I kiedy swą zmęczoną dłoń

układam czule na ich skroniach,

szepczą : uparcie naprzód brnij

zakwitnij tak jak my na błoniach.

To właśnie one spośród traw

nadzieją życia rozkwitają,

nie oczekując w zamian braw

za wszystko to co duszy dają.

smutne oczy

STOKROTKA

Skromna mała stokrotka

mruga złocistym oczkiem

nieśmiało wystawia ku słońcu

igiełek - płateczków tysiące

ukryta w gąszczu trawy

wychyla nosek ciekawy

i choć się trochę wstydzi

zapyta - czy mnie widzisz?

Jadwiga Zgliszewska